Technologie & Innovatie
Welkom in 2035De wereldwijde energietransitie vraagt om technologie waarmee in compacte energiecentrales grote hoeveelheden schone, duurzame energie betrouwbaar kan worden opgewekt.DIFFER is het Nederlandse onderzoekscentrum voor kernfusie en het aanspreekpunt voor Nederlandse onderzoekers en bedrijven die willen participeren in het wereldwijde onderzoek naar kernfusie. Prof. M. de Baar en zijn team van wetenschappers werken hard aan onderzoek dat noodzakelijk is om de in aanbouw zijnde kernfusiereactor ITER goed te laten werken.Het gaat om een uitermate complex project waarin nog heel wat uitdagingen zijn te overwinnen.Is een kernfusiereactor over 40 jaar net zo normaal als elektriciteitscentrale? Als het aan de onderzoekers van het instituut DIFFER in Eindhoven ligt wel. Fusie-energie zou aan de vraag naar duurzame energie kunnen voldoen zonder de uitstoot van broeikasgassen.Kernfusie wordt steeds concreter. In Zuid-Frankrijk wordt nu de eerste fusiereactor gebouwd (ITER) die de technische haalbaarheid van kernfusie als energiebron op aarde kan aantonen. ITER is een gezamenlijk project van Europa, de Verenigde Staten, Rusland, Japan, India, Zuid-Korea en China.ITER wordt nu gebouwd en wordt in 2025 opgeleverd. Het zal de eerste reactor zijn die meer energie oplevert dan nodig is om het fusieplasma te verhitten en te controleren.Een kernfusiereactor maakt energie vrij bij het samensmelten, ook wel fuseren genoemd, van atoomkernen. Dit fusieproces speelt zich ook af in de zon. De energie die vrijkomt bij het samensmelten van atoomkernen kun je gebruiken om elektriciteit mee op te wekken. Maar om de atoomkernen zo ver te krijgen dat ze samensmelten, moet er eerst veel gebeuren.Door de enorme vooruitgang in de technische mogelijkheden en de groeiende rekencapaciteit van computers is er steeds meer kennis gekomen over de processen die spelen bij kernfusie en over hoe je daadwerkelijk een kernfusiereactor kunt bouwen.Marco de Baar promoveerde in Eindhoven op fundamenteel fysisch onderzoek naar turbulentie in kernfusieplasma's. Daarna werkte hij in verschillende operationele en (project) management rollen in het Europese fusieprogramma in de UK, Duitsland, en Nederland. Sinds 2010 is Marco deeltijd hoogleraar aan de TU/e op het gebied van geavanceerde systeem- en regeltechniek voor kernfusieplasma's. Van 2014 tot 2020 was Marco hoofd van het fusieonderzoek op het NWO instituut DIFFER, en sinds 2020 is hij directeur van het instituut.
De samenstellers van het Historisch Sprekers Archief hebben grote zorgvuldigheid betracht bij het verzamelen en citeren van de gegevens die hoofdzakelijk afkomstig zijn uit de archieven van de Koninklijke Industrieele Groote Club en eerder via de website openbaar gemaakte data. Mocht U een aan- of opmerking hebben over de teksten en/of afbeeldingen, dan verzoeken wij u contact op te nemen met de redactie via clubinfo@igc.nl.