Architectuur, Beeldende kunst & Cultuur
In het afgelopen decennium heeft er in de kunstwereld een grote verschuiving plaats gevonden. Na jaren op de achtergrond van de culturele canons kregen meerdere vrouwelijke kunstenaars welverdiende aandacht van musea, kunsthandel en media. Het Stedelijk Museum Amsterdam is ongetwijfeld de koploper in dit proces in Nederland geworden. Daar zijn in de recente jaren de spraakmakende solotentoonstellingen van vrouwelijke makers zoals Marlene Dumas, Nan Goldin en Raquel van Haver gerealiseerd. Vanaf 16 maart presenteert Het Stedelijk een overzichtstentoonstelling van de legendarische internationale performance - en videokunstenaar Marina Abramovic (b.1946, Belgrado). Haar kunst laat niemand ongemoeid, het daagt publiek uit en waakt intense complexe emoties aan bij iedereen die met haar werk wordt geconfronteerd. Tegenwoordig krijgt Abramovic erkenning niet alleen bij specialisten maar ook bij breed kunstminnend publiek. Zo werd de iconische videodocumentatie van haar onverwachte ontmoeting met haar voormalige partner, kunstenaar Ulay (1943-2020), tijdens haar performance 'The artist is present' in The Museum of Modern Art in New York City, miljoenen keren op verschillende sociale media bekeken. Echter kwam het succes aan haar niet zonder slag of stoot. Het verhaal van haar onverzettelijkheid verdient aandacht van zowel vrouwen als mannen die ambitie hebben om hun stem in de wereld te laten horen. Naar aanleiding van de Abramovic's tentoonstelling in Amsterdam heeft de Kunst en Cultuur Tafel Gijs van Tuijl, oud-directeur van zowel Het Stedelijk Museum Amsterdam en Het Kunstmuseum in Wolfsburg, uitgenodigd om het werk van deze bijzondere kunstenaar voor ons toe te lichten en zijn persoonlijke herinneringen met ons te delen over zijn samenwerking met de kunstenaar die door de jaren heen ook een persoonlijke vriendschap is geworden. Gijs van Tuijl was conservator schilder- en beeldhouwkunst bij het Stedelijk Museum Amsterdam van 1969-1974. Van 1976-1985 was hij directeur van het Bureau Beeldende Kunst Buitenland. In die periode was Van Tuijl ook drie jaar kunstcriticus voor Vrij Nederland. Van 1978-1981 was Van Tuijl vaste commissaris voor Nederland bij de Biënnale van Venetië en voor de Biënnale van Sao Paolo. Van Tuijl was van 1992-2004 directeur van het Kunstmuseum in Wolfsburg. Van januari 2005 tot december 2009 was hij directeur van het Stedelijk Museum Amsterdam. (Bron: RKD)Foto: Janiek Dam
De samenstellers van het Historisch Sprekers Archief hebben grote zorgvuldigheid betracht bij het verzamelen en citeren van de gegevens die hoofdzakelijk afkomstig zijn uit de archieven van de Koninklijke Industrieele Groote Club en eerder via de website openbaar gemaakte data. Mocht U een aan- of opmerking hebben over de teksten en/of afbeeldingen, dan verzoeken wij u contact op te nemen met de redactie via clubinfo@igc.nl.